Գարնան ծաղկուն օր էր բացվել,
Դաժան լուրը մեզ էր հասել
Ասին ա՜խ հպարտ եղեք
Հայոց որդին հողն է պահել:

Սև ապրիլի արյունոտված կարմիր հողեր
Որ քո քաջ հոգին տարավ վեր:

Ա՜խ տեր ԱՍՏՎԱԾ աղաչում եմ
Նրան պահիր դրախտում՝
Ջահել ջիվան մի տղա էր,
Ով հավերժական մտավ քուն

Նպատակներ սիրած էակ
Ուներ նա այս աշխարհում:
Բայց փամփուշտներն էին մեղավոր
Թողեց ամեն ինչ այս կյանքում:

Հայոց զինվոր ա՜յ հերոս 
Ննջիր հանգիստ հավիտյան:
Քո հողի համար կյանքես տվել
Ազգովի ենք ,քեզ պարտական:

Մայրդ երազում ու տենչում է
Որ գնաս երազին գետ մեկ վարկյան,
Տեսնի դեմքդ լսի ձայնդ 
Կարոտն առնի ԿԱՐԵՆ ջան:

Կոտրվեց ախ հո՜րդ մեջքը,
ՍԻԼՈԻՏ աջքերը մնաց թաց,
ԵԴՄՈՆԴ ախպերտ արտասվում է 
միշտ արցունքոտ են աջքերը ախ:

Այս ի՞նչ եղավ,ի՞նչ պատահեց
Իմ ան աստված ՏԵՐ ԱՍՏՎԱԾ
Հայոց հողը դարձավ քեզ տուն
Այս ի՞նչ արիր՝ ԿԱՐԵՆ ջան

Նյութի աղբյուրը՝ ՆԱՐԵԿ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ